Ζήτω το Φατσοβιβλίο…Ζήτω η επανάσταση!

Ζήτω το Φατσοβιβλίο…Ζήτω η επανάσταση!

Το φατσοβιβλίο (γνωστόν και ως facebook) προέβει προσφάτως στην διαγραφή από το σύστημά του, του προφίλ της ΧΑ καθώς και μελών/στελεχών της. Ουάου... Νενικήκαμεν! Ζήτω το διαδικτυακό, επαναστατικό, δραστήριο κίνημα! Και τώρα…?Τώρα τι? Πώς θα εκτονώνει την αντιφασιστική οργή του, το διαδικτυακό, επαναστατικό, δραστήριο, πολιτικοποιημένο, μη κομματικοποιημένο, μη καπελωμένο κίνημα?

Βεβαίως κάποιοι πιθανόν να μου ανταπαντήσουν. Είναι κακό το ότι έχει ένα λιγότερο βήμα έκφρασης μια φασιστική-νεοναζιστική οργάνωση? Είναι κακό το ότι, ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης όπως το φατσοβιβλίο, απαγορεύει την δράση/ύπαρξη τέτοιων ακραίων μορφών παρέμβασης? Η απάντηση μου είναι ασφαλώς και όχι. Γιατί να είναι κακό? Είναι όμως υποκριτικό, και στην πράξη, η σημασία του είναι πολύ συγκεκριμένη και περιορισμένη. Είναι υποκριτικό γιατί, σε άλλες περιπτώσεις, όπως λόγου χάριν η περίπτωση ψεύτικων προφίλ (βλ. υπόθεση Αλέκας Παπαρήγα), παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες (ή reports), οι διαχειριστές της σελίδας δεν επέδειξαν αντίστοιχη προθυμία…

Ασφαλώς, το πιο πάνω δεν αποτελεί την ουσία, αλλά μια επιπλέον μομφή προς την ύπαρξη και δημοκρατικότητα (με αστικούς όρους), του εν λόγω μέσου κοινωνικής δικτύωσης. Εδώ να ξεκαθαρίσω ότι, με αυτό το σχόλιο, επ ουδενί λόγο δεν θέλω να αφήσω υπόνοιες για θεωρίες συνομωσίας και άλλα μεταφυσικά…ή παραφυσικά σενάρια. Απλώς υποσημειώνω την αξία, φερεγγυότητα και συνέπεια του φατσοβιβλίου ...για να μην τρελαθούμε εντελώς.

Συνεπώς το ζήτημα που προκύπτει είναι,  τι είναι η ΧΑ, ποιός είναι ο ρόλος της, και ποιος ο τρόπος αντιμετώπισής της? Ο προσδιορισμός ενός κοινωνικού, πολιτικού, και οικονομικού φαινομένου μπορεί να γίνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Επιστημονικά, η ορθότερη μεθοδολογική προσέγγιση είναι η κριτική διασταύρωση των διαφόρων πηγών, που άπτονται, επιδεικνύουν και εξιστορούν, την ιστορική εξέλιξη του κάθε ζητήματος. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής,  αποτελεί  το  «παλιό που προβάλλει και προβάλλεται ως νέο». Δηλαδή, η ΧΑ στην Ελλάδα, όπως και όλες οι υπόλοιπες φασιστικές-νεοναζιστικές ομάδες, κόμματα, γκρουπούσκουλα τα οποία δραστηριοποιούνται σε ολόκληρη την Ευρώπη, (και όχι μόνον), αποτελεί ένα ιστορικό υποκείμενο, το οποίο μπορεί να προσδιοριστεί με αντικειμενικούς όρους. Οι φασιστικές, ναζιστικές, μισαλλόδοξες , ρατσιστικές και σοβινιστικές φωνές, πρακτικές και αντιλήψεις, έχει παρατηρηθεί διαχρονικά ότι, ευδοκιμούν και αναπτύσσονται όταν υπάρχουν συγκεκριμένες κοινωνικοοικονομικές και κοινωνικοπολιτικές συνθήκες. Συγκεκριμένα, το φίδι εμφανίζεται στεντόρειο και δυνατό, σε περιόδους οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης. Ωστόσο, το φίδι, εκκολάπτεται ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ σε περιόδους κοινωνικής άπνοιας. Ο λόγος της ύπαρξης του φιδιού λοιπόν, όπως η ίδια η ιστορία έχει δείξει, είναι πέρα για πέρα συστημικός. Με άλλα λόγια, αυτοί που το εκκολάπτουν, δεν το κάνουν τυχαία. Η ύπαρξη του εξυπηρετεί την εκάστοτε άρχουσα τάξη. Η ισχυροποίηση αυτών των δυνάμεων, ουδέποτε είχαν ως στόχο τους την αμφισβήτηση του υφιστάμενου κοινωνικοοικονομικού-κοινωνικοπολιτικού συστήματος. Με την φράση κοινωνικοπολιτικό-κοινωνικοοικονομικό σύστημα, προσδιορίζεται ο υπάρχων συσχετισμός, δηλαδή, τα πάντα είναι σχεδιασμένα για να υπηρετούν το κέρδος, αδιαφορώντας για τις πραγματικές ανάγκες αυτών των οποίων παράγουν τα πάντα.

Κατά συνέπεια, η ΧΑ, και η κάθε ΧΑ σε όποια χώρα και να δραστηριοποιείται δεν αποτελεί μόδα εποχής, ούτε  λάθος της στιγμής. Η ύπαρξη και ο ρόλος της εξυπηρετεί μία συστημική αναγκαιότητα. Εδώ ασφαλώς και πάλι κάποιοι φίλοι, θα μπορούσαν να μου αντιτείνουν την άποψη ότι είναι και τα δύο. Και μόδα της εποχής, αλλά και δημιούργημα κάποιων για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους πιο εύκολα. Ωστόσο με την σειρά μου θα αντιτείνω την εξής επερώτηση: Εάν αποδεχτούμε ότι ή ΧΑ και η κάθε ΧΑ, ότι είναι μία μόδα της εποχής, τότε αυτό συνεπάγεται ότι,  …άνοιξε το χρονοντούλαπο της ιστορίας και βγήκε από μόνη της? …ή μήπως ποτέ δεν μπήκε σε αυτό το ντουλάπι?

Άρα αγαπητοί φίλοι που ενθουσιαστήκατε με την διαγραφή του προφίλ της ΧΑ από το φατσοβιβλίο, σας καλώ να προβληματιστείτε κατά πόσον αυτή η εξέλιξη είναι τόσο σοβαρή. Προσωπικά, για να είμαι ειλικρινής, όταν ξεκίνησα να βλέπω τις διάφορες αντιδράσεις άρχισα ακούσια να  γελώ. Ωστόσο, στην πορεία, το γέλιο μου σε συνδυασμό με την έκταση που πήρε το θέμα, μετατράπηκε σε έντονο προβληματισμό. Ο προβληματισμός αυτός δεν οφείλεται σε όποιου είδους αυταπάτες...αλλά στην  κατάντια που έχει επέλθει στην βάση της κοινωνίας μας (τοπικά, περιφερειακά  και παγκόσμια…). Αυτή η κατάντια είναι η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, το ευμετάβλητο ασυνεπές κριτήριο, οι αλλοτριωμένες αναλήψεις, και η ανάγκη μας αντί για ουσιαστικό διάλογο, να προτιμούμε την ανταλλαγή συνθημάτων, εικόνων, φανατισμού, ημιμάθειας. Ασφαλώς, η προτίμηση, υποδηλώνει γνώση, άρα και αντικειμενική δυνατότητα επιλογής. Στην περίπτωση μας ωστόσο, πολύ αμφιβάλλω εάν και κατά πόσον, όλα αυτά είναι θέμα προτίμησης ή απλώς…εάν ως εδώ μπορούμε…ή εάν ως εδώ μας έμαθαν να μπορούμε.